Bana hayatın her şartlarında
kim sahip çıktı düşününce
bunlar geldi aklıma....

Önce Allah derim
Allah derimde
Allah bile kendine yardım etmeyene
çaba göstermeyene bir yere kadar...

Sonra Ailem derim
Ailemde imkanlarına kadar
onlarda biryere kadar fazla yüklenmeye gerek yok
Aile dedinmi her ne hata yapsan bile hayatta
geri dönüp kapısını çalabileceğin
kapı olması gerekir sana açılan...
Eğer Ailenin kapısı sana kapalıysa
önce hatayı kendinde ara
acaba sen ne kadar sahip çıktın onlara....

Ama aslında düşünürsem
beni ayakta tutan hep İŞİM oldu
ne zorluklar çektiysemde
günaha harama yalnışa el uzatmadım
kolayı seçip utançla yaşamadım...

Evet İşime verdim kendimi
sonunda anladımki
İşim olmazsaydı
Bende olmazdım

BOŞ İNSANI DOLDURAN ÇOK OLUR....

İş insana tek Para kazancı getirmez
herşeyden önce kendini kaybetmemeyi sağlar
Hayata seni bağlar
öyle bir his verirki seninde varlığın işe yarar..

İşin olursa Eşin olur
İşin olmazsada oda haklı olarak bir yere kadar
Eşin olursa hayatın tadı bir başka olur...
Sevgi çok güzel bir duygudur
ama tek SEVGİ ile karın doymuyor
Havadan sudan insan yaşayamıyor...