bir şey biliyorum kimsenin bilmediği
senin bile anlayıp kavrayamadığın
ıssızlık değil yalnızlık değil bambaşka bir şey
incir ağaçlarının altında ki şey

bir şey biliyorum sen bilmiyorsun hep
geçmiş zamanları yiyorsun birer birer
anlayamıyorsun kör kuyular gibi
dipsiz karanlıkları içiyorsun
aydınlık günler gelecek diye

o kadar yaşadım ben o kadar yalnızlık
uzun savanlar gibi uçsuz bucaksız
suyu özleyen canlılar kadar
benim de içim yandı bilemezsiniz

sensizliği sundum herkese anlasınlar diye
toprak nemliydi tohum hazırdı patlamaya
papatyalar kadar özgürdü sana duyduğum sevgi
dikenleri seçtin gittin de..

sensizliği anlatamıyorum kifayetsizim
karanlık köşelerde sarhoş,
bir zaman var ki içimde seni anlatan
gülleri anlatan biri var san ki..

bu deniz olmamalı böyle dalgalı
martılar konamıyor rüzgarları sert
içimde en derin en hazin en bitmez hicret
bana sensizliği anlatıyor bil..

bir şey biliyorum kimse bilmiyor
inadından söylemiyorsun sen sevdiğini..

Münir
Buca
İzmir
17/07/2015