0
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
942
Okunma
Kalabalıkta yalnız kalmak
Senle doluyken boş oda
Dokunmuşsun her nesneme
Parmak izin var
Gömleğimin yakasında
Ruj leken
Yastığımın üstünde
Saç telin
Kokun geliyor Ilgıt ılgıt
Çiçeklerden
Her sulayışım’da
Menekşelerde unutmuşsun
Gözlerini
Donuk donuk bakıyor
Duvarlarda hayalin
Ne siyahsın nede beyaz
Tamam gride bir renk
Severim’de
Karışmasalar sigara dumanına
Neden hep sessizsin
Konuşsana
Birtek kalemin sesi duyuluyor
Kağıda değdiğinde
Senin mevzun geçince şiirlerim’de
Bir ahhh çekiyor kalem
Senin ismine geldiğinde
Üstüne basa basa yazıyorum
Yok artık diyorum
Gelmeyecek bir daha
Delik deşik oluyor kağıt
Üzüntüden
N.H.R_124.ŞİİR
