Bir ömür ki doğumla hayat başladın,
Durmadan koştun bendini aşamadın,
Ne alıp, sattığını nenden anlayamadın,
Elindeki kalan bir şey yoksa ne fayda..

Evim olsun oturacak dedin evin oldu,
Binek dedin direksiyon seni mi buldu,
Baharları umutla beklerken hazan oldu
Malın mülkün hepsi senin olsa ne fayda..

Evlat dedin göz nurunu onlara verdin,
Yemedin onlar aç kalmadın yesin dedin,
Arkamdan hayır dua etsin diye yetiştirdin,
Hayırlı bir evladın olmadıysa ne fayda..

Nice günler geçirdin hepsini yaşadın,
Aydınlık günlerde güzellikleri aradın,
Umut diye uykusuz geceleri sabahladın.
Geçen günleri yaşamadıysan en fayda..

Hep ortaya kondu ekmek katık davası,
Hükümranlık oldu yaşamın anayasası,
İnsan değilse neye yarar ağız dalaşı,
Markam mertebeye ise hürmet ne fayda..

Benlik davasına yıkıp geçti hepimizi,
Hepsi nefise hoş göründü bitirdi bizi,
Hep geride kaldık aşamadık bendimizi,
Nefis esaretinden kurtulmadıysan ne fayda..

Üçlük günlük düzen işte geldi de geçti,
Gülen alt katı unutup ezdi, biçti geçti
Ağlayanlar ise hepsini sinesine çekti..
Yaşadığı ömrü değer vermediyse ne fayda..

Düşün taşın dertlidir aciz olan başın,
Çırpınanlara yadırgamak mı anlayışın,
Son olana kurtulmayan kader arkadaşın,
Son nefesinde birazcık iman yoksa ne fayda..

Her fani gibi geldin işte sende gidiyorsun,
Kefenden başka yanında ne götürüyorsun,
Ruhun bedenden ayrıldı ne duruyorsun,
Hayır anılacak işler yapmadıysan ne fayda..