7
Yorum
10
Beğeni
5,0
Puan
1156
Okunma
Giderken utandım dur! diyemedim
Sonsuz bir acıyla yandı yüreğim.
Bir veda sözcüğü bile etmedin
O an kalbim hemen dursun istedim.
Dillerim tutuldu söyleyemedim
Bu ayrılık bilmem nedendir diye.
Kırmızı güllerden bir demet yapıp
Kanayan kalbimdir al! diyemedim
Belirsiz bir gölge kaldı ardında
Ben hep onun varlığıyla avundum.
Ne var ne yok ona döktüm içimi
Ak pak umudumdu kara bahtımda.
5.0
100% (7)