Güneşin kaybolduğu bir gece daha
Yerini karanlığa bırakmış
Kanım pıhtılaşmış akamazken damarlarimda
Kalbim tekliyor ağrılı atışlarda,
Zehire batırılmış bir dünya


Ve o zehir içinde yaşıyorum
Su yerine kan içtiğim sevdamla
Son gördügüm, unutamadığım siman
Bana bir işaretti tanrıdan
Gözlerinde gördüğüm aşkın ölümüydü


Belli ki hiç olmayan
Ruhumu yakıp kavuran kara bir yüzdü
Ve
Bir çift hissiz bakışlar
Anladim ki,


Aslından uzak değildin
Asıl uzak olan o ilk bakışlardı
Yüreğimde bıçak darbeleri,
Buz kesen nefesimi soluyorum
Kayalara çarpan dalga gibi


Ayrılık vuruyor bedenime
Kulağımda ise zonklayan sözlerinin ağrısı
Sonsuzluğa çapasını attığım
Limanından ayrılma vakti
Anladım ki yüreğinin kıyısına bile varamamışım



Şimdi pusulamda hasretin göstergesi
Ve ben o yola çıkıyorum ardıma bakmadan
Artık, maviligine aldandığım
Denizimi terk ediyorum ve


SENİ SANA BIRAKIYORUM…

ŞimalGüney!! ( HA )