Yıl gelir , gün gelir ,ve an gelir ki !
İnsan aşkının sırtına ,
Öyle bir yumruk vurur ki !
Yerle bir olan aşk ağlar bir kenarda
Ne olduğunu anlayamaz
Masum bir çocuk gibi...

Anlasa da, ne farkeder ki !
Nasılsa Hıçkırığını duymaz kimseleri,
Durdurmak imkansız zamanı
İşte kopmuştur kıyameti
Hayatın devam etmesi ne acıdır....
Oysa sana içimde sizim olma demiştim ,
Yollarını bekletme özletme demiştim,
Oyun olmaz aşkta sakin ha demiştim,
Karşılıklı yanarmış yangınlar
Bilinir demiştim...

Ben ömrümün en ücra köşelerine kaçarken ,
Yalandan riyadan uzak sığınak ararken
Ummadığım anda karşıma çıkışın neden?

Gerçeğin ta kendisiydi bil ki ,
Eksik parçamı varlığınla tamamlayışım.
Aynada hep kendim diye yüzünü seyredisim.
Acımasızca bu sevda mabedini,
Yap boz edip yıkmanın,
Sence ne alemi vardı ?...



Nuran KARACA00:08 09.07.2015