Bir kuş tüyü kadardı, baş üstünde duruşu
Usul usul kayboldu, bakışlardan uzağa
Bir an meselesiydi, gönülde oturuşu
Nerdeyse kapılmıştım, sevda denen o ağa.


Sanki gönle damladı, başım döndü bir anlık
Derinden akıyordu, okyanus bakışları
Belki göze hükmetti, belki de bir hayranlık
Bahar yeli gibiydi, yüreğe akışları.


İçimde ki kıvılcım, sevginin zerafeti
Bakışla kenetlendi, mavi denen gökyüzü
Ne de çok seviyordum, sevda denen afeti
Bir nazar eyleyerek, attı gönlüme közü.


Geceleyin göklerde, beliren bir cisimdi
Yaklaştıkça yanıma, anladım yalan idi
Belki de lugâtıma, uydurulan isimdi
Anladım ki bağıma, musallat talan idi.


İstemem gönül bağım, bir afetle kavrulsun
Uzak dursun başımdan, esen yalan yelleri
Benden ırak yerlerde, daldan dala savrulsun
Akan seller götürsün, feri sönen külleri.



Ahmet Moran