Hak adına çıkar sözümüz bizim
Tanrıya yakındır özümüz bizim
Mevlaya dönüktür yüzümüz bizim,
Pervana gibiyim döner dururum.

Gönlümdeki ateş yanmadan söner
Halimi görenler sebepsiz güler
Elden verilenler geriye döner,
Pervane gibiyim döner dururum.

Ne okul yapmışım ne de medrese
Ne Türkçe bilirim ne de hendese
Ne yalan bilirim ne de vesvese,
Pervane gibiyim döner dururum.

Pirim Yunus desem Mevlana güler
Gözümde yaşları yetimler siler
Erenler toplanmış saadet diler,
Pervane gibiyim döner dururum.

Yaratan adını okur-yazarım
Bana kızanlara ben de kızarım
Üçyüz altmışbeş gün durmaz gezerim,
Pervane gibiyim döner dururum.

Artık buralarda kalmak kararım
Haneme yazılır bütün zararım
Ben Mecnun misali Hak’kı ararım,
Pervane gibiyim döner dururum.

DOĞANAY’ım ateş sinemi yakar
Yücelerden yüce bizlere bakar
Başımın üstünde şimşekler çakar,
Pervane gibiyim döner dururum.

Kemal DOĞANAY