2
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
806
Okunma
Bir uğultu beynimde, ruhuma hükmediyor,
Kaçmaya çalışsam da, virüs gibi kanımda.
Üzüm karası gözden, bir tabut taşınıyor,
Kırmızı civa gibi, uzakta yakınımda.
İki katlı bir evin, alt katında yangın var,
Seccadeler serilmiş, vakitsiz bir zamanda.
Elimi uzatırım, topraktaki yerim dar,
Kurtuluşu ararım, yeşil beyaz duvarda.
Asriymiş benim yerim, tek odalı ev derler.
Okunmaz olur adım, evimin kapısında,
Bırakıp gitmekteler, aynalarda resimler,
Birer, birer yok olur, Yok olanın ardında.
Sabrın umutlarını, beyaz kefene koydum,
Söylenen sözler ile yok oluşum ardında,
Kutbumun yıldızını, kızıl renge kondurdum,
Görmüşüm bir kez onu, baharın rüzgarında.
Şahin HANELÇİ
19.09.2007
Kadıköy-İstanbul.
Cevap Yaz