Kerpiç bir kulübede, kuş tüyünden yatağım,
Burda hayâl kurarım burda açar umutlar.
Hülya bahçelerinde uykuda yar boyandı,
Gül diktim vadilere yeşermedi batağım,
Mehtabın üzerinde semazendir bulutlar,
Hülya bahçelerinde uykuda yar boyandı.
Ateşime su serptim içimde kor uyandı.

Görünce demezler mi bu adamın nesi var?
Kurumazdı laleler, açmak hüner olsaydı.
Kapattılar kapıyı geceye sur dayandı,
Dinledikçe sahili dalgaların sesi var,
O bir denizci gibi sandalında kalsaydı.
Sağır sultan duyunca, tellala sır beyandı.
Ateşime su serptim, içimde kor uyandı.

Örümcekler dolanmış hicabın perdesine,
Kör kandilin dumanı, yapışmış duvarlara,
Yorgun göz yaşı değil, duvardan ter uyandı.
Köpüren sular aktı zamanın ertesine,
Kendimi anlatamam inatçı davarlara,
Bu aşkın hitabını bir yiğit er duyandı.
Ateşime su serptim içimde kor uyandı.

Bu yüzden adımlarım ateşe basmış gibi,
Bir volkan lavı sanki ayaklarım dayanmaz.
Gökkuşağı mı düşmüş baksana yer şiyandı,
Yağmurlar kendisini buluta asmış gibi.
Bir cezir yaşadım ki silkelensem uyanmaz.
Beşikte günahsız bir bebek hür yaşayandı.
Ateşime su serptim içimde kor uyandı.

Taplosunu yaparken yıkılmış kalelerin,
Devrildi tüm adalet, savcılar mahkum düştü.
Sabır sabır dedikçe tam bura ur dayandı,
Üstünde hüzün vardı o mahsun lalelerin.
İnsanlık bahçesine zehirli zakkum düştü.
Sırrını süsleyip te dalında taşıyandı.
Ateşime su serptim içimde kor uyandı.

HARUN YILDIRIM