Şöyle bir bakındım
Yeşilin en güzeline
Güzel bir gecede
İçimden gelerek
Öylece özleyerek
Gökteki sevgi yumağını
Yemyeşil baharın kır çiçeklerine daldım
En güzeline uzanan gözlerimle
Sükuneti ve huzuru arıyordum
Bir kelebek kanadı hafifliğinde alçalarak

Gönlüm hala o kekik kokan mekanın güzel yerinde
Cennet köşelerinde
Öylesine başım dönmüş güzel bir sarhoşluk ile
Gezinir oldum

Mevlam yalnızca o gecede
Her kesin gülen gözleri
Kırları şükranla delip geçen yolda
Rengarenk gül kokulu sebil çiçekler
Kıyılarında akan o berrak mübarek sular
Hiç dinmeyecek gibi
Kana kana içtim

Öylesine uzak bir yol
Gidip de dönülmeyen bir yer
O yol üzerinde ilerlerken
Ufuktaki kızıllık yarınların güzel olacağının müjdeli işaretiydi
O yola bakarken aydım
Gözlerimi öyle yummuşum sımsıkı
Mekanın renkli aynasına özlemle bakarken ayıldım
Saatin çaldığını fark edemedim uyandığımda
Ezan okunuyordu

’’Hava aydınlanırken
Yıldızlar o gecenin muhteşemliğine şahit
İçinde tek tek kayboluyordu
Yeşilin en güzelinde...

Behçet Bük 917/2.7.2015