14
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1490
Okunma

Şiirim 3 mart 1992 yılında Zonguldak İli Kozlu nahiyesinde gece 03-00 de
Nakıs Deniz seviyesinin 570 .m Derinliğinde Meydana gelen Grizu(Karbondioksit sıkışması) patlaması ve 250 Madencinin vahim bir şekilde yanarak şehit olması nedeni ile madenciyi anlatan bir şiir
Şuanda Genel Maden İşçileri Sendikası Uzun Mehmedin İlk kömürü bulmasından bu yana yani 1848 yılından günümüze dek Maden Ocaklarında 67 Vilayetten hayatını kaybeden Madenci anıtı mevcuttur.
Şehit olan madencinin sayısı 3000 üzerindedir.
Zonguldak en büyük kaybını 3 Mart 1992 yılında 250 maden şehidini vererek yaşamıştır
Ulusumuzun Karabük, Erdemir, Ereğli Demir çelik fabrikaları, Sıvas bakır işletmeleri ve Devlet Demir yollarının Mustafa Kemal ATATÜRK zamanında önemsemesi ile
Bir çok fabrikaların yurt sathında açılmasında Zonguldak madeninin desteği ile kurulan Demir ve Çelik fabrikaları öncülük etmiştir.
Cumhuriyet Kuruluş yılından günümüze kadar Zonguldak Emeğin Başkenti kabul edilmiştir.
Atatürk Zamanında çıkarılan kanunla yeraltı Zenginlikleri Savaş yıllarında kullanılmak üzere Maden-i Fehmiye kanunu çıkarılmıştır ve halen yürürlüktedir
Deniz seviyesinden-50.m ile -1000.m kotları arasında her 100.m derinlikte galeriler mevcuttur.
Kömür rezervleri 150 ile 300 yıl daha Ulusumuza katkı vereceği tubitak tarafından açıklamalar yapılıyor.
Kendimde 1998 yılında 2 maden mühendisi arkadaşımla beraber söz konusu olay yerini
görme imkanı buldum.(ÇOK ACI BİR TABLO YAŞADIM)
Söz konusu anımı bir gün yazılarım bölümünde açıklayacağım.
Dünyanın en zor mesleği madenciliktir.
En helal alın teride madencinin kazandığı alın teridir.
Saygılarımla
Şair 67
Ali Cemal AĞIRMAN
Yıl 3. Mart. 1992.
Yemiştim sanki son yemeğimi.
Giyinmiştim, giyinmiştim
Madenci elbiselerimi.
Taktım baretimi.
Öptüm sevdiklerimi.
Allahısmarladık.
Eşim, çocuklarım, dostlarım.
Maden bu, hiç belli olmaz.
Belki, belki kalırım..
Sanmayınız ki sizlerden
Sizlerden sanmayınızki dargınım.
570.m .derinlikte.
Rızık aramak ise.
Benim kaderim.
Son,gülücüklerimle.
İnmiştim, maden ocağına.
Son kez, bakınmıştım.
Karanlıkta sağa, sola.
Baretimdeki önümü .
Aydınlatan, ışık.
Şahit olmuştu.
Son ayrılığımıza.
450,570.metre derinliklerde.
Çalışan. 250. Madenci Candık.
Aldı götürdü bizi.
Ekmek parası uğruna.
Ne yazıkki, Kara Elmas.
Bürümüştü, Kozlu yu.
3.Mart günü hüzün dolu bir yas.
Yutmuştu, gencecik Madencileri.
Ne yazık ki acımasız, Karaelmas.
Sığmıyordu
Yanan , kavrulan, cesetlerimiz..
Ne acı ki.,Hastahane morglarına.
Elveda ,dostlarımız.
Elveda. Ne olur , ne olur.
İyi bakınız, hemi. İyi bakınız.. Sevgili yavrularımıza
SAYGILARIMLA
24.Haziran.1998
Şair 67
Ali Cemal AĞIRMAN