Dokunma zincirlere kendi kırılsın
Aşkın yüreğimde yansın büyüsün
Damarda dolaşan tertemiz kansın
Bırak ta sevgimiz canda büyüsün
Hasretin başımda duman
Bir gerçek sen varsın, gerisi yalan ...



Yüreğime sevda saçan ışık sanki gözlerin
Ne de güzel şiir gibi sözlerin
Hasret ateşleri sarar bedenim
Seni görsem bile yine özlerim
Terk etmez bu sevda beni sakın düşünme
Zorlama beynimi, bırak uyusun ...
Dokunma zincirlere, kendi kırılsın ...



Gözlerin gözümde doğmuştu güneş
Solmuştu yapraklar, kurumuştu topraklar
Çatlamış dudaklar gibi

Ormanlarda susuz kalıp ötüşen
Bir kuş görsem, Sen gelirsin aklıma
Bırak sevdan yüreğimde büyüsün
Zorlama beynimi, bırak uyusun...
Dokunma zincirlere, kendi kırılsın ...



Nefes kesmişti her yer, buram buram
Büyülü sessizliğinde ormanların
Dokundururken dudaklarını dudaklarıma
Tut ellerimden, kır zincirleri
Sevdan yüreğimde büyüsün
Zorlama beynimi, bırak uyusun ...
Dokunma zincirlere, kendi kırılsın ...



Haydi durma, sokul!
Gün görmemiş yüreğime sokul
Üşüyen yanlarım var benim
Isınmayan sensizliğimde
Haydi dokun zincirlere
Dokun kırılsın
Haydi durma, haykır var gücünle!
Seni seviyorum
Seni seviyorum diye ...


Yorum _Sevdayeli
Şiir YARALI_34