10
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
1434
Okunma

bu ben
kanatırdı kendini acı soluk soluğa
sessiz yeller gibiydi eser olmaz yerlerde
ağacın saçlarında arardı vuslatgahı
izinin yortusunda ne bilirdi kokuyu
bu gönül
susardı sus haline bülbülken küs gülüne
bir serçe sevincini maşuka söylenirdi
her zaman göğsü siper ötün en aşklar için
sarhoş bir balyoz gibi inerdi her yerine
bu ömür
saçlarına yağardı yıldızlardan dökülüp
antika ve kırılgan vazoydu yokluğuna
ucuz öfkeleriyle gizli sarmaşıklara
tutunur gezinirdi tenhasında ömrünün
Sami ARSLAN Karşıyaka İZMİR