Sevgili kendine açtığın savaşı ,
Kazanan kim olacaktır sence ?
O ateşe isteyerek yürüyen ayağına,
Takmış işte insafsızca ellerin kelepçe...
Sanırım ki o ateşe yine yürüyüşün
Gözün kapalı olur zaman gelince...

Bulmuştun sarayına sultanını ,
Var gücünlen ağırlamalıydın onu
Sana karşı cephe almış bak kalbin
Buyruğuna uymazsan
Acılar sarar dört yanını ...

Sen istersen kal olduğun yerde,
Gölgen bile bulur beni uzak mesafelerde
Hayalin senden insaflı
Bir tas ayran verir
En kızgın çölde içimin sana yandığı anda...

Oysa sen uzun zaman öncesinden,
Haykırışlarımın pençesinden kurtulman gereken
İçten dilenen bir dilektin ,
Hep beklenendin anlayamazsın !

En gözde mendillerimin bağlandığı ağaçta,
Çürümüş dökülmüştün kesilmişti umudum
Sanki üzerinden bir asır geçmişti...
Bilinmezdi ki hiç beklenilmeyen bir anda !
Yıldırım kanadından koparak
Bu kalbe gelip yerleşecektin...

Duyuyorum yaklaşıyor adımların ,
Bir gece tıklayacaksın kapımı
Aklın bende kalpte heyecanınla geleceksen ,
Buyur gönül odama
Köşen ayrılmıştır, ve ipektendir minderin....

Nuran KARACA
23:34 26.06.2015