0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
1107
Okunma
Şehiri kanıksamış
serçeler vardı.
Bir hüzünlü aralığa
belki hapsolmuştular.
Kalmak isteyen
yüreklerin ince teline dokunan
ve yormadan okunan
kısa ve durgun
şiirler gibi
kızıl, eski yeşil yapraklar,
dile gelmemiş duyguları
anlatırcasına
düşüyor toprağa.
Garip bir ağıdı
cıvıldıyor serçeler,
günden çalan akşamı karşılarken.
Ama nedense,
hiçbir hüzün engel olamıyor,
sonbaharı sevmeye...
5.0
100% (3)
