1
Yorum
6
Beğeni
0,0
Puan
1253
Okunma

sev(g)inin nefrete dönüştüğü
doruklardan uçtu ruhum
oysa bedenim paldır küldür
yuvarlanıyordu uçurum uçurum
bitti kahramanlık öykülerim
indim sırtından uçan atların;
o gündür bu gündür
süzümündeyim kanatların
aerodinamiğin kaçıncı yasasıdır
bilmem ruhu havada tutan
derdim mi var; kimin tasasıdır
var mı ruhunu gökte avutan?
ufkumda yeni bir güneş
gezegenler keşfedilmemiş
soyluların yaşadığı dünyalar;
divane soysuzlar av’cunu yalar!..
kolay değil, herkes göremez
büyüleyici kutup ışıklarını
ışığın albenisi b/aşka
pervaneye döndürür âşıklarını...
Şaban AKTAŞ
24.06.2015