Bu ne gamsızlık böle, bu ne vurdum duymazlık,
Dünya yani, bi halbur samanın yanmi dölüm!
Bu ne asilik böle, be ne gural uymazlık,
Samsak gafalu aklın kimsi inanmi dölüm!

Esgiden böyüklere hörmet saygı varıdı,
Esgiden güçcüklere böyük sevgi varıdı,
Millet için duyulan milli gaygı varıdı,
Gururun tavan yapmış, aşşa hiç inmi dölüm!

Asla n’oldum demicen, insanda hal değişi,
Çiçekler şeker oli, arıda bal değişi,
Moderinlik adına şekil şemal değişi,
Seni gören bubanın evladı sanmi dölüm!

Hökümet adamının sözü sözüne uymi,
Hiç bir kimse aldunu alduğu yere goymi,
Hadi gözlerin görmi, gulanda mı hiç duymi?
İhanetin yangını golaynan sönmi dölüm!

Çarşamba esnafında faiz amansız zulüm,
Gecelen sokaklarda sinsi dolaşi ölüm,
Ana dilime bile dönemez oli dilim,
Zamane döllerine türkçe söz denmi dölüm!

Her kimse ki unudur soyunu atasını,
Nasıl yıkacak insan gendü ihatasını,
Coşari der gördükçe gençlerin hatasını
Yüremdeki sızılar golaynan dinmi dölüm!

İbrahim COŞAR

Döl: Çocuk