canım benim,
ben bu dizeleri yazarken ,
sen,
muhtemelen
otuz kırk santimlik bir tahtanın üzerinde,
soluna sağına dönemiyor,
sırtına batıyor sert zemin
kıvranıyorsun
kimbilir belki
kaderine lanet edip söyleniyorsun
ve uyayamıyorsun
belkide gönlünü ve bedenini
çok yordu
bu çekilesi zor
illetli kara sevda
yenik düştün uyuyorsun.

umarım gecenin koynunda,
deliksiz
derin bir uykuda
ikimizin olduğu güzel rüyada
dinleniyorsundur sevdiğim...

Ne desem
kabul etmeyecek
kabullenmeyeceksin
geri adım atmayacak
sonuna kadar direneceksin
biliyorum...

Bir haziran ayı direnişindesin
yine yıllar önce olduğu gibi...
Ama bu defa
düzene değil kafa tutman,
Allahına kadar Aşkına
aşk adına
Örgütlendin
tüm yüreğinle direniyorsun...

Sen
benden uzakta olsanda gülüm,
rahat uyuyorum sanma yatağımda
seninle aşk ikiziyiz biz
senin tırnağın kırılsa,
canın yansa
ben burda elsiz kolsuz kalırım.
sana ritim tuttum
bende hiç bir yöne dönmüyorum.
sırtımda ağrılar
kalbim de sancılarla uyanıyorum.

Elim kolum bağlı,
yollarım kapalı,
devriyeler geziyor
ben sana
sen bana yasaklı
gelemiyorum ...

Bir Müzeyyen senar şarkısı eşiliğinde,
sana bu dizeleri yazıyorum ,
şarkının da dediği gibi
"sensiz olamıyorum "


bir haziran ayında
gece sabaha gebe
sancı çekmekte
başı göründü tan yerinin
doğum gerçekleşmekte...

Ve ben
aklımda hayalin
kalbimde aşkın
gözlerim uykuya
ben sana hasret
hayata inat
sensizliğe direniyorum!...

Şunu;
unutma sakın emi?

seni seviyorum.!..

20.06.2015 ( 03: 47) asiye gölgen
Şair; Şiir Sokakta