* Bugün Babalar Günü. Oturup Rahmetli babama Yasin okuyup gönderdim.
Sonrasında bir düşünce aldı beni başladım yazmaya.

NE VEFALI DOST VAR…

Zaman mı ileri, ben mi geriyim?
Bu nasıl hal, ne yerde ne gökteyim
Şaşırdım kaldım bilmem ki ne deyim
–Yeminle ki; el basarım Mushaf’a
–Ne vefalı dost var, ne dostta vefa

Yaratan tek, kişisini ferdini
Dost dediğin paylaşandır derdini
Arar olduk insanların merdini
–Yeminle ki; el basarım Mushaf’a
–Ne vefalı dost var, ne dostta vefa

Kimi cebe vurgundur kimi boya
Bakılmaz olmuş asalete soya
Resim ortada… Seyret doya, doya
–Yeminle ki; el basarım Mushaf’a
–Ne vefalı dost var, ne dostta vefa

Baba dostu bizimde dostumuzdu
Aşı aşımız; suyu, suyumuzdu
Ecdattan mirasımız, huyumuzdu
–Yeminle ki; el basarım Mushaf’a
–Ne vefalı dost var, ne dostta vefa

Bırak dostu, atasına bakan yok
Komşusu aç, kendi tıka basa tok
Halil; sonumuz hüsran, olmazsa şok…
–Yeminle ki; el basarım Mushaf’a
–Ne vefalı dost var, ne dostta vefa

HALİL MANUŞ
21.06.2015 – 11:13