BABALAR GÜNÜ!

Babalar günü,
Babam aklıma geliyor,
Kahır, yokluk, sıkıntı.....
İşte babamın hayatı.
Rahat edemedi, gülemedi,
Çocuklarının gününü göremedi,
Evimize gelip, bir köşeye oturup,
Huzur içinde, doya doya,
Onu ağırlayamadık,
Çünkü küçüktük,
Bir şey yapamazdık,
Ağırlayamazdık,
Okuyorduk, işimiz yoktu,
Eşimiz, evimiz, yuvamız yoktu...
Her babalar gününde yüreğime hançer sokulur,
İçim kan ağlar,
Gözlerim dolar,
Babam, babam, çileli babam,
Dünyanın derdini yüklenen babam..
Babalar gününde herkes,
Babasına bir şeyler alıyor,
Benim elim boş, kime ne alayım?
Babam yok ki boynuna dolanayım..
Mezarına çiçek koysam, yararı olur mu?
Mezarı da kayıp ne yapayım..
En iyisi gidip dua edeyim,
Göz yaşlarımı orada akıtayım,
Bir fatiha, bir hatim okutayım...


Babalar Günüymüş Bugün!

Bunca zaman oldu hala özlemin bitmedi!
Nerdesin, nasılsın? Rahatın orda iyi mi?
Babasızlık zor geliyor bana!
Hani bana çocukken; “evladım” derdin ya,
Özledim o sözlerini senin!
Bir kere rüyama girsen, bir kere yüzünü görsem,
Bugün babalar günüymüş! Ne yapayım!
Babasız babalar günü mü olur?
Yaş ne olursa olsun “baba” başka bir duygu!
Allah’ın sevgili kulusun bilirim ama seni çok özledim!
Sen gittiğinde çocuktum, öğrenciydim, çalışmıyordum,
Sana bir mezar bile yaptıramadım baba!
Hakkını helal et olur mu?
Baba hakkı ödenmez, baba hakkı kutsal!
Babalar baş tacı, babalar aile direği!
Ahlakı senden öğrendim, bizlere kılavuzdun,
Bana örnektin, aileye rehberdin!
Herkes; “baba” dedikçe burnum sızlıyor baba!
Yaşım bu kadar oldu ama olsun yine babaya muhtacım.
Huzurevlerine gidenler bilir babaların ne çektiğini,
Babadan mahrum kalanlar anlar, babasızlığın ne anlama geldiğini!


BABAM!
Yaş ne olursa olsun,
Yeter ki babam olsun...
Bir köşede otursa da,
Hiç konuşmayıp baksa da,
Nefesi yeter insana.
Yüzlerine bakmak ibadet,
Hizmetlerine koşmak ibadet...
Büyüklere saygı dinin gereği,
Anne, baba evin direği,
Yoklukları burkar yüreği,
Babasızlık kahır insana....
Babam küçükken öldü,
Annem de aynı...
Öksüzlük, yetimlik ayrı bir kaygı.
Hala alışamadım yokluklarına,
Yaşlansam da, dede olsam da..
“Babacığım” “Anneciğim” diyemiyorum,
Nazlanıp, kızıp, gülemiyorum.
Anne, baba kadar kimseyi sevemiyorum.....
Bir baba kokusu, bir anne sevgisi,
Dünyaları verirdim kalsaydı birisi...