SÜMEYYE
Gönlümdeki güzelliğe ilk sahip çıkan Sümeyye
Hayat sunan içilecek kevsere sensin sikaye
Göğsünden sırlı sevgim yükselip oldu seniye
Teşekkür ederim ihsanı sevinç olan sevgiye

İyilik bilen veliye oldun şadiyem Sümeyye
Mehdiye maye katıyor sendeki seciye
Muradıma müzeyyen hayat veriyor mihriye
Hurilerle buluşturan sevgili hadiyem Sümeyye

Selamete kavuşturan Nabi veriyor bir Naciye
Hayatımın imarını yaptı güzelce Nazmiye
Bereket, şifa sunan kaderde oldu Namiye
Güzelliğe ait ne varsa sana ettim hediye Sümeyye
Abdullah Bedeloğlu

SİKAYE: (Ar.) Su içecek kab. İçilecek suyun toplanması için yapılan yer.
SENİYE (Ar.) Yüksek, yüce, ali, bülend.
ŞADİYE:şadi: (Ar.) 1. Memnunluk, sevinç, gönül ferahlığı. 2. Güzel sesle şarkı okuyan, şiir söyleyen.
MEHDİ: (Ar.) Er. 1. Kendisine rehberlik edilen. Allah tarafından hidayet verilmiş olan. - Doğru yolu tutan. 2. Şiilere göre 12 imamın sonu.
MAYE: (Fars.) 1. Maya, asıl ve gerekli madde. 2. Para, mal. İktidar güç. 3. Bilgi.
SECİYE: (Ar.) Er. - Yaratılış, huy, karakter tabiat. İyi huy.
MİHRİYE: (Fars.) Güneşe ait, güneşle ilgili.
HADİ:HADİYE (Ar.) Er. 1. Yenilene yardım eden, yardımcı. 2. Hidayet eden, doğru yolu gösteren. Kılavuz, rehber. 3. Önde giden kimse. 4. Mızrak ucu.
müzeyyen Ar. muzeyyen
sf. esk. Süslenmiş, bezenmiş.
NABİ: (Ar.) Er. 1. Haberci, haber veren. 2. Yüksek, yüce. 3. Büyük Türk şairidir. 17. asrın ikinci yarısında yaşamıştır.
NACİYE: (Ar.) Necat bulan, kurtulan, selamete kavuşan. Cehennemden kurtulmuş, cennetlik.
NAZMİYE: (Ar.) Dizme, tertib etme, sıraya koyma. Sıra, tertip. - Vezinli, kafiyeli söz.
NAMİYE: (Ar.) Olma, yerden bitme kuvvetli, gelişme yetişme.
SÜMEYYE: (Ar.) - İslam’ın ilk şehidi. Ammar b. Yasir’in annesi ve ilk müslüman olan hanım sahabelerden. Sahibe:SAHİBE: (Ar.) 1. Sahip. Koruyan, gözeten. 2. Bir iş yapmış olan. 3. Herhangi bir niteliği olan.