Düşürdün aşk seline,dönüp bile bakmadın
Yalvarıp çırpınırken,elimden de tutmadın
Tutunacak kuru bir,dal bile uzatmadın
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Gittin yalnız bıraktın,ve bir daha gelmedin
Aşkıma bir an olsun,kalbinde yer vermedin
Yazık ki geç anladım,sen beni hiç sevmedin
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Kırk yılda yapılan bir,nazı bile çekmedin
Yalandan olsa bile,bir tebessüm etmedin
Atmak istedim seni,yüreğimden gitmedin
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Durmadan dertlerime,yeni dertler ekledin
Yoksa senin esirin,olmamı mı istedin
Aşkı altın tabakta,sunmamı mı bekledin
Ahdettim ben bu aşkktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Nemlenen gözlerimi,bir ömür kurutmadın
Uykularıma girip,yıllarca uyutmadın
Kalbimde ne bir emel,ne ümit bırakmadın
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Hayatımda bir defa,hatırımı sormadın
Latife için olsun,şu gönlümü almadın
Bana ettiklerine,hiç mi pişman olmadın
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım

Söyle geçen ömründe,hiç mi hata yapmadın
Birisinin ardından,sen hiç mi laf atmadın
O gençlik günahımı,hala mı unutmadın
Ahdettim ben bu aşktan,artık kurtulacağım
Bilki senin esirin,asla olmayacağım
19.Şubat.2000 Köln
Orhan Altınbaşak