5
Yorum
20
Beğeni
5,0
Puan
2426
Okunma
Alıp
Belirsiz rüzgarları ardına
Son yolcularda terk etti
Yüreğimin rıhtımlarını
Kıyılarıma uzak
Bilinmedik denizlerin
Maviliğine
Bir sen kaldın bende zülal
Biliyorum
Şimdi
Sana
Ellerimi tut desem
Ellerin tanımaz ellerimi
Ya da
Gözlerime bak desem
Gözlerin bilmez gözlerimde açılan
O kara derinliği
Tenimde
Bütün günahların yontusu dururken
Yine de
Sen umut ol
Tut ellerimden zülal
Düşerken sonsuzluğa
Beni güneşe çıkart
Belki de
Senin de
Bir
Zeytin dalı kırılır gözlerinde
Hüznüm vurduğunda yüreğine
An/ısı ben
Kara/sı sen olan...
Taylan KOÇ
5.0
100% (16)
Cevap Yaz