0
Yorum
1
Beğeni
5,0
Puan
789
Okunma
Karanlık Gökyüzünde el fenerimi kaybettim ben
Ruhumun derinliğinde arıyorum sessizden
Ne yaptıysam olmuyor yanımda kimse kalmadı
Bir ben kadar gölgem ve bir de kuytu sokaklar
Sessizliğim anlatır boşboğazca her şeyi
Yüzümdeki tebessüm unutturdu kendini
Büyük bir kalabalığın içinde yalnız ve biçare
Issız çölün ortasında arıyorum bi çare
Kuşkularım yerini keşkelere bıraktı
Bu benim hayatımda en önemli duraktı
Sıkıntılar sağanak halinde yağsa da bir anda
Çıkacaktır muhakkak bir aydınlık gökkuşağı
5.0
100% (1)
