KIŞ UYKUSU

Bir yaren arıyorum düşlere daldıracak
Yiğit yerlere düşse yetişip kaldıracak
Olmaz sanılanları kolayca olduracak
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

O zaman kimse bizi edemez hiç madara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara

Gözlerime mil çekip almadan karanlığa
Ne olur neden olma gönlümde viranlığa
Ömrümü vereceğim seninle yarenliğe
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Gel birlikte duralım, senin ile bu dara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara


Gecelerin koynunda seni görüp coşayım
Sen gel diye bir ses, ver ben de sana koşayım
Her kim ki düşman bize, direnip savaşayım
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Bilesin bu savaşta gözüm herkesten kara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara


Yıldızlar üşümesin karalar bağlanmasın
Şafağın ufkunu gör, yüreğim dağlanmasın
Duygular coşkunsa da delice çağlanmasın
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Seni seven bu canı düşürme ahuzara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara


Aklım başımda kalsın hep senle uyanayım
Baktım ki gelmemişsin , kapına dayanayım
Aşkta yanmak var ise bırak senle yanayım
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Diyelim ki vuslatta bize de gelmiş sıra
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara


Ellerimi koynumda bırakıp gitme sakın
Eğer candan sevmişsen tükenip bitme sakın
Sevdiceğin var iken yanıp da tütme sakın
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Güzelim düşlerime deme başka bahara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara


Bir gönül yurdundayım bunu çok görme bana
Elbette hasretlikler fena dokunur cana
Dosteli hasretinden , dağılırken her yana
Daldığım uykulardan uyandır haydi beni

Uyandır hiç kalmasın candan cana bir ara
Ancak böyle kapanır içimdeki bu yara