Yanıma gel anne.
Dağıldım ben yine.
Topla kıyımı köşemi
Bırakma ortalık yerde.
İnsanlar kötü anne!
Yakıyorlar canımı durduk yerde.
Dost bildiklerim kırıyor kalbimi,
“Canım” dediklerim söküyor ciğerimi.
Sen olmayınca yakınımda
İyileşmiyorum artık eskisi gibi.

Ben bu hayata yenildim anne!
Biliyorsun böyle değildim.
Bakıyorum da elimde kalanlara
Bir sen varsın yanı başımda.
Yoruldum ben anne!
Mecalim yok doğrulmaya.
Gel
Bu akşam benim için,
Yayla çorbası pişir ocakta.
Bol naneli olsun.
Değsin içtikçe canıma.
İnan iyileşirim üç gün sonra…
Yer yatağı serelim evin ortasına.
Yatalım seninle koyun koyuna.
Veya uzanayım ayakucuna.
İnan,
Çok ihtiyacım var o güzel kokuna...
Söylemiyorsun ama
İyi bir evlat olamadım sana.
Yerinden kalkıp
Uzanamıyorsun eskisi gibi
Soğuk sudan, sıcak suya.
Yine de yapışıyorum yakana.
Bir türlü
Büyüyüp adam olamadım daha...
Sakın bir yere gitme anne.
İhtiyacım var gölgene.
Elinden bir şey gelmese de,
Öpüver geçsin acılarım.
İnan sızlıyor dört bir yanım.
Lütfen anne!
Çocukluğumdaki gibi
Yatır beni dizlerine
Kaşı sırtımı yalan yere…

Yazan:MEHPARE GÖKÇE