Gözlerinde muzurluk boncuk boncuk,
Gel de beraber oynayalım çocuk,
Bilirim oynamaya doyamazsın,
Bu günleri ilerde çok ararsın.
Bak sana ne diyeceğim küçük bey!
Varmı hayatta senden mühim birşey...
Önce büyüyüp sonra küçülmüşsün,
Sanki çok şey yaşamış ve görmüşsün...
Hep başına buyruk olmak istersin,
Her halinle usta bir komedyensin!
Kendini nasıl hemen sevdirirsin,
Herkesi seviyene indirirsin.
Tutturur, şımarır, ilgi beklersin,
Enerjin bitmez, durmaz yorulmazsın,
Yaramazda olsan masum meleksin,
Bütün kötülüklerden habersizsin.

Dünya derdinden bi haber çocuk!
O güzel yüzün, hep saf be yavrucuk.
Bugün omuzunda hiç bir yükün yok!
Bu yaşlarda eğlen ve oyna pek çok...
Şimdi annenden masalları dinle.
Sonra babanla oynarsın düşünde.
Arkadaşınla eğlen, oyna oyuncak,
Bu neşen yıllar sonra kalmayacak.
Şimdi çok şeyi bilmek istesende,
Gün gelir unutmak istersin ilerde.
Çocukluğunun esrarlı sihrini,
Yaşlandınmı anlarsın değerini.

Bir zamanlar neşe dolu çocuktum,
Çok anının baş kahramanı oldum.
Dönüp arkama bakarımda şimdi,
Coşarak oynayan o çocuk kimdi..
Hiç bir şey anlayamadan geçermiş,
Çocuklukta seneler gün gibiymiş.
Uzun bir ömrün en güzel yanları,
Çocukken yaşanır mutlu anları.
Anlıyorsun büyüyünce az buçuk,
Çıkar bu yaşların tadını çocuk.