Çayın başkenti için Rize değişmez isim
Suyun rengindeki naz dudağa olur esin
Rize’de çay süzülür hayallere her mevsim
Gülüşünü özler su çay zamanı nerdesin?

Çay albeni yumağı mekan Rize olunca
Demliğin rüyasını ayan eder cam göze
Yüzümüz aydınlanır çay bardağa dolunca
Rize demek çay demek gerek yok başka söze.

Rize yeşille türkü maviyle şiir eşsiz
Çayın rayihasına yâr nefesi karışır
Anılar demet demet vefa dudaklarda iz
Burada küslük yoktur ateş suyla barışır.

Kuymak çayın yanında sofraların süsüdür
Tulum sesi ruhları titretir ahenk ile
Rize cümle hâliyle albeni öyküsüdür
İkliminde Leyla’nın meramı gelir dile.

Çay denince Rize’dir akla gelen tek şehir
Çayın berraklığında yunur gözlerin pası
Gökyüzü gönül açar yoktur semasında kir
Çayın her bir yudumu alır gönülden yası.

Yaylası ayrı güzel denizi albenili
Çay semaver ve demlik yaratanın ihsanı
Balıyla ve çayıyla Rize efsane ili
Burada gönle nakış çay tütsülü her anı.

Ve sevinç bestelenir bu yerde akşam sabah
Çayın buğusunda sır ifşa olur ansızın
Silinir sinelerden çayın buğusuyla ah!
Çay içince dinlenir Rize’de gönül sızın.
03.06.2015 İbrahim KİLİK