TRİYOLE:

Toplam on mısralık bir şiirdir. Anlam olarak çok güçlü, ancak aralarında kafiye bağı bulunmayan iki mısralık bir beyit ile başlar. Sonra aralarında kafiyeli üç mısra yazılır, başlangıç beytinin ilk mısrası hiç değiştirilmeden bu üç mısranın sonuna aktarılarak; giriş beytinden sonra gelen ilk dörtlük elde edilmiş olur. İlk dörtlüğün bütün mısraları bir biriyle olduğu gibi, giriş beytinin ilk mısrası ile kafiyeli olmak zorundadır.

İkinci dörtlük de ilk beytin ikinci mısrası üzerine kurulur ve dörtlüğün bütün mısraları bir biri ile kafiyeli olur. Dikkat edilirse giriş beytinin ilk mısrası birinci dörtlüğün sonuna, ikinci mısrası ise ikinci dörtlüğün sonuna HİÇ DEĞİŞTİRİLMEDEN aktarılmaktadır. Şiirin bütünlüğü bu giriş beyitinin mısraları ile korunmaktadır.

Bu açıklamalardan anlaşılacağı gibi şiiri kafiye düzeni:

AB, aaaA, bbbB.

Şeklinde olur. Büyük harfler ile yazılan kafiye düzeni mısranın hiç değiştirilmediğini anlatmak içindir.

Triyole, Servet-i Fûnun ve Fecr-i Âti şairleri döneminde sevilerek kullanılmıştır. Günümüz şairlerince de hâlâ sevilen, duygu ve düşüncenin etkili bir şekilde ifade edilmesine imkan veren bir nazım türüdür.

Triyole yazarken dikkat edilecek en önemli husus: Giriş beyti ile dörtlüklerin arasındaki anlam bütünlüğünün korunmasıdır.

Nigâr Bedirhân(Yegânem)