Bir bıçak saplanır ya insanın bağrına
Ve
Dalar ya gözleri ufuktaki son noktaya
İşte aynı öyle duygulardayım
Çaresiz ve bitkin
Suya hasret topraklar misâli
Öylesine umutsuzum
Gözlerimde son dansı
Hüzün makamından şarkıların
Sen umursamaz tavırların insanı
Sen yüreğimdeki acının
Günah çocuğu
Bırak bu mâsum bakışları
Melek mi sanıyorsun kendini
Çiçek mi sanıyorsun dengini
Senin baharların biteli
Yıllar yılı oluyor, bilmiyor musun
Söylesene beni seviyor musun
Sevgisiz yaşamaktan
Zevk almaz gönlümün
Alaca karanlığında ışıdı gözlerim
Bir avuç umuda merhaba dedim
Yalnızlığımın sokaklarında
Dile geldi hatıralar
Canlandı bahçeleri insan yüreğimin
Göz kırptım
Sensizliklerin coğrafyasına
Hasta ruhumun karantinasında
Bir hüzzam faslıdır duyduğun
Git gözlerimin yorgun ufuklarından
Çekil yalnızlıklar şehrimden
Bir bıçak saplanır ya insanın bağrına
İşte öylesine çaresiz
öylesine kimsesizim...

Oktay ZERRİN-BAFRA
01-06-2015-03.51