dökülen sözcüklerin pervazında
sana ithaf ettim ben,
bir çiçek bahçesi vad etmedim sana
benden kalan tekillerimi sundum
gecenin bilmem kaçında

hiç serenad yapmadım yollarında
gözlerimdeki besteyi sundum uluorta

ben sana çiçek bahçesi vad etmedim

arnavut kaldırımında bir yasemen tutuşturdum eline
solmakta olan çiçeğim ellerinde canlansın istedim

ben sana seni sevdim demedim
kahramanca kaçtım gözlerinden

...........

sen!
sen çoğul oldun

ben!
tekillerimde kayboldum

artık yakışmadı biz demek

sen
tek sözcüğü bekledin
pembe panjurlu evden
duymadın
halbuki içimde ne kadar haykırdım
seni seviyorum diye
ve eşlik etti
tüm kemanzadeler.....

elvedalar gerekti bize
yolun iki kıvrımında
sen yasemenleri istemedin
arnavut kaldırımında.......

simalyıldızı