1
Yorum
0
Beğeni
0,0
Puan
560
Okunma
Bir yüz gördüm yıllar, yıllar sonrası.
Tanıdık gibi geldi ama seçemedim.
Dilimin ucuna geldi, geldi adı da,
Acaba dedim de, adını söyleyemedim.
Bir anda beynimde şimşekler çaktı!
Sanki yüreğim pat diye duracaktı!
Yürüyebilseydi ayaklarım, ona koşacaktı!
Konuşabilseydi dillerim, adını soracaktı!
Ama vurgun yemiş gibi kalakaldım.
Sanki asırlardan beri orada çakılıydım.
Ne dilim söylüyor, ne yürüyordu ayaklarım!
Zaman tepe taklaktı; çınlıyordu kulaklarım!
Geçip gitti önümden hızlı adımlarla...
Belli ki acelesi vardı. Dalgındı çok fazla!
O beni görse, hatırlayıp, tanır mıydı ki?
Benim gördüğüm; gerçekten omuydu acaba?
Mustafa YÜKSEL
Cevap Yaz