Bi müzik olmalı şöyle adam akıllı
Yüreği dağlamayan
Şu telefon çalarken gelen dıt dıt sesinden daha az can yakan
Beklemek
Bir ’Efendim’ kelimesindeki sesi
Telefonun diğer ucundakinin nefes alışverişlerindeki yaşam belirtisiyle yetinmek...
Anlamaya çalışmak ve kabul edememek...
Hepsi aynı anda aksederken kalbine
-Nasılsın?
sorununa inadına
-Iyiyim demek

Zor şey sevmek
Ama en zoru da beklemek
O telefon açılana kadar en kötü senaryolar gözlerinin önünde gişeye girer en önde

Beklemek zor şey
Bi sokak başında,
Bir cafe de beklerken istenen çayın masada sadece soğuma işlevi görmesi kadar tatsız... Ardından gelenin
-Çok beklettim mi?
sorusuna
-Yok hayır
diyecek düşünceli bir o kadar da yalan dolan
Beklemek zor şey
Hele de seviyorsan

Oysa beklemek güzeldir
Beklenen buna değiyorsa
Ama bilemezsin
Bilsen belki de beklemezsin
Geçip gideceksin onu hep beklediğin sokaktan
Ve o sokaktaki telefon kulübesinin yanından

Bir tuş kadar uzak olmanı sağlayan o bir kaç rakamın
Seni aklınla kalbin arasında bırakmasıyla...