Kimseye görünmedim, ben kimseyi görmedim.
Yaşayan hayal kalmış, hayalin gölgesinde.
Köşe başında durdum, bakan gözler görmedim,
Kapıdaki gül solmuş, gözlerin gölgesinde.

Yaşıyor olan aşkı, burda yaşar görmedim.
Umutlar da, kurumuş, ölüler gölgesinde,
Düşlerin içindeyken, serap bile görmedim,
Vahalar mezar olmuş, çöllerin gölgesinde.

Bir ruh gibi dolaştım, ruhunu da görmedim,
Kokuların kalmamış, bulutun gölgesinde,
Kararmış sizin sokak, aydınlıklar görmedim,
Fenerlerin yok olmuş, gecenin gölgesinde.

Sorayım artık dedim, Adem’ini görmedim,
Kenarda bırakılmış, Havva’nın gölgesinde.
Şafağın ardındaki, kaburgayı görmedim,
Yokluklara atılmış, hiçliğin gölgesinde.

Senden uzak diyarda, yılan çıyan görmedim,
Zehirlemişler seni, akrebin gölgesinde,
Hayat veren karları, bir kez olsun görmedim,
Kalmışsın sen baş başa, munise gölgesinde.

Şahin HANELÇİ
04.12.2007
Sefaköy-İstanbul