Dadanın hadi gecekondularıma
Girin yoksulluğun arka sokaklarına
Okşayıp gururunuzu
Salyalarınızı akıtın ürkek gözlere
Korkulu ordularınızla hükmedin
Çünkü efendisisiniz zulmün

Giyotin kuşanmış iyiliğin sadist avcıları
Fistanı elbet yırtılacak gecenin
Dağlaması yakın kızgın demirin gözleri
Boğulacaksınız belki de şuh kahkaha denizinde
Yutacak sizi döktüğünüz salyalar
Aydınlanacak gün yakındır

Yaşarken dünü yaktığınız gündür efendiler
Kütük bedenler neyle ısınacak yarın
Yoksa ardınıza serdiğiniz bir avuç kül mü umutlarınız?
Gırtlağa kadar gömülmüşken günaha
Şimdi kutlama zamanı değil mi yok oluşunuzu?

Hadi vaftiz edin öksüz çocukluğunuzu
Tanrı zulme zaferinizi kutsamaz
Yüzünüz neden solgun gölgenizle sevişmeyeli?
İt ısırığı havlamalar kasıklarınızda yankılanır
Uyandığınızda terli kanlı soluduğunuz nefesler

Mavi kurşuni kırıklarla gökyüzünü terkte
Ve kanatları yolunmuş Pegasus’un
Doyurun açlığınızı kadın memesinden oburlar
Titrek öfkeyle kutsayın acılı inançlarınızı ki
Zulmün efendisine boyun eğsin kaybolan insanlığınız