Evvelin zaman içinde
Kalburun saman içinde
Aranıp bulunmadığı
Eski çağların birinde

Biri varmış biri yokmuş
Açları çok azı tokmuş
Tuzlar iken her bir şeyi
Günü gelmiş o da kokmuş

Pireleri berber iken
Develeri bakan olmuş
Dolamışlar makaraya
Testileri suyla dolmuş

Az gitmiş uz gitmişler
Oy atana düz gitmişler
Sinek misli çoğalmışlar
Mantar misali bitmişler

Çayır çimenler geçerek
Lale sümbüller biçerek
Oturmuşlar villalarda
Ab-ı zemzemler içerek

En az ile çalışanlar
Alamazken tek bir evi
Zevat oğlu zerzevatlar
Parsellemişler her yeri

Denizlere sığmaz imiş
Kayık deyip saldıkları
Milyarlara çıkıvermiş
Tek kuruşsuz aldıkları

İşleri hep yaver gitmiş
Altın olmuş tuttukları
Saymak ile tükenmemiş
Hamuduyla yuttukları

Oysaki karlar yağarmış
Garibanın harmanına
Fakirleri mahkûm imiş
Koli paket sarmalına

Beyzadeler kutulamış
El değmeden paraları
Menfaatler çakışınca
Pek açılmış araları

Kabilesi Karun olmuş
Alıp başın gitmiş uca
Herzecikler yayılınca
Yaktı demiş bizi koca

Çekemediler ki diye
Mağduriyetin eylemiş
Paralı el türküsünü
Pelesenk edip söylemiş

Öylesine yavuzmuş ki
Ev sahibini bastırmış
Bakmış ki pabuç pahalı
Hemen kuyruğu kıstırmış

Bir solukta çıkıvermiş
Koşarak en yücelere
Sırıtarak el sallamış
Oradan tüm cücelere

Meğerse ki masallarda
Hak yerini bulur(u)muş
“Arsızlar güçlü olunca
Haklılar suçlu olurmuş”

Bu masalın sonunda gökten üç elma düşeceğinden emin değilim…

Mehmet Ali ÇAĞLAR
(Çağlar ABDAL)
Çorum / 2015