4
Yorum
3
Beğeni
5,0
Puan
1139
Okunma
katran karsı idi gece
karalar karası
ufuk siyah gün yoktu
çökmüştü karanlık
çökmüştü dört yandan üzerimize
ne bir ışık vardı ne umut
bekliyorduk çaresiz
bekliyorduk yok oluşumuzu
istemsiz iradesiz kimsesiz
kapkara örtülmüştü üzerimiz
umut düş hayal akmıştı ellerimizden
dünyamız kararmış
ülkemiz yok olmuştu
karanlık çarklarında
sonsuzluk döngüsünün
son nefesimizdi belki
yaşadığımız gün
son umut kırıntıları idi belki
yaşadığımız an
karanlık boğarken bizi
hala bekledik bazımız yılmadan
ışığın gelmesini
5.0
100% (4)