İçimde kabuk değiştiriyorsun ayçam, bu senin
Mevsimsiz yürüyüşün olmalı
Gözlerin, yarasaların kör kahkahaları gibi
Üç boyutlu ilahileri, en az iblisler kadar
Kar serpiştiriyor korkularına
Ellerin kendine kayıp, üşüyor göğün altında
Aşk köprüsü sensin, dengede durmaya çalıştığım
Üst üste koyup sevdamı tırmanıyorum
Kalbindeki çöpü çıkarmak için
Duygularınla sezgilerin arasında

Duygu ve sezgi karışımında sırdaşımsın
Öbür yüzümsün aynada, içimde güvercin patlaması
Ne sevimli cümbüş, aşk da böyle bir şey
İçten içe fısıldamalı tinsel ilahileri
Rahatı kaçan kalp ataşlarımda sokak sokak
Elinden tutuyorsun poyrazı, yaşam kabuk değiştiriyor
Görmesen de, mutlaka birileri görüyor
Ayın sırtından çıkan hırkayı
Ve alıp ışıltılarını giyiniyorsun
Gökyüzüğünü takıyorsun parmağına

M. Mazhar Alphan