7
Yorum
1
Beğeni
0,0
Puan
1367
Okunma
ibrahim değer verdiğim bir dosttum
ve bu şiir bir senaryo olup İBRAHİM E itafen yazılmıştır...
Sarptır Tunceli yolları
daha yolun başında görünür kayalıklar...
İki omuzunun oratsından vuruldu İBRAHİM
Tunceli yolunda ...
İki bulut parçası gözleriyle döndü
baktı kurşunun geldiği yana
dik durdu düşmedi ...
yedi ikinci kurşunu göğsünün ortasına
sarsıldı...
sol omuzunun üstüne düştü...
ikinci kurşundu düşüren İBRAHİM’İ...
bir siyah eldi ,bir çirkin yüzdü İBRAHİM’ İ vuran
ve çelik tadında bir soğuk
ve gökyüzü tanıktı bu cinayete...
Tunceli yedi çocuğuyla ağladı İBRAHİM’E
ve ağıtlar yakıldı ...
o yolda yolculuğa giden İBRAHİM
bi daha dönmedi....
Mavi badanalı bir evin
iki erkek çocuğundan ikincisiydi
İBRAHİM....