3
Yorum
2
Beğeni
5,0
Puan
1203
Okunma
O kadar alıştım ki ,
Seni sensiz sevmeye
Ve de yaşamaya.
Öyle ki;
Seni seviyorum diyorum,
Sonra da,
Geçip aynanın karşısına,
Bende seni diye cevap veriyorum .
Sensizliğe üşüdüğüm geceler de ,
Hayaline sokulup,
Kendime sımsıkı sarılıyor,
Isınıyorum.
Başka birini dileme ihtimaline karşılık,
Dileklerini bile,
Senin yerine ben tutuyorum.
Derken seni Çok özlüyorum…!
Senin de beni özlediğini var sayıyorum,
Oturup adresi benimle aynı olan,
Hasrete dair mektuplar yazıyorum,
Senden gelmiş gibi alıp okuyor,
Mutlu oluyorum
Anlayacağın,
Sen beni hiç dert etme,
Sağlığım sıhhatim gayet yerinde
Sadece şizofrene bağladım iyice
Hayatı artık iki kişilik yaşıyorum …!
Nisan/2015 Asiye GÖLGEN
5.0
100% (1)
Şiirin sahibi
Cevap Yaz