İşin bu gün canı cehenneme
Çalışmak gelmiyor içimden
Ne sıcak yataktan çıkıp bin bir nazla
Bedenimi giydiresim var uyuyan içimden
Ne de bunca yılın hatırına katlanıp
Beni köprüye taşımaya niyetli ayaklarım

Günaydın demek zoraki gülümsemeyle
Gözleri yoksul sevgiye aç insanlara
İtiş kakış kuyruklarda dolmuşa binmek
Ve küfürler dolusu ağız kokularına isteksiz
Katlanacak tahammülümde yok
Varsın gök mavi Kayış dağı yeşil olsun
Bendimi aşıp bekleyen kaleme bile küseceğim

Yaz, kış hatta hazanı güz olsa da fark etmez
İçimdeki ilkbahara bile kapalı pencerelerim
Azarlayıp patron kızacaksa da kızsın
İsterse yevmiye mi kessin ne olacak ki?
Ucunda ölüm yok ya günlük açlığımın
Gelmiyor işte içimden bu gün işe gitmek

Çekip yorganı yorgun bedenime gün boyu
Düş görüp gönlü güzeli düşüneceğim
Sarılıp boynuna düşeceğim yüreğine
Farzı misal işim gücüm ihtiyacım yok
Gönül zenginliğim yoksul düşüncelere yeter
İşi gücü bırakıp hasbihal edeceğim
Kararım kesin işi gücü asacağım bu gün