Tertemiz bir sudur sanki, çağıl çağıl çağlayan,
Tazecik bir gül fidanı, bak gülerken, ağlayan.

Gözleri ki, mavi mavi, pırıl pırıl bir deniz...
Yüreğiyse, sevgi dolu ve kar gibi lekesiz..

Bakışları körpe kuzu, mahzun bakıp, meleyen,
Sevgi ile atan kalbi, güzellikler eleyen.

Yürekten bir güven duysa, sarılır dört eliyle,
Kanat gersen coşup taşar, sana sevgi seliyle.

Tombul minik elleriyle uzatıyor umutlar,
Gülüşünde çiçek açar, gözlerinde bulutlar.

Arkadaşı, can yoldaşı belki yavru bir köpek,
Bir kedicik okşadığı, yumuşacık bir ipek...

Işıl ışıl gözlerine bakan görür sevgiyi,
İlgi göster, birazcık sev, sonra dinle övgüyü.

Hiç bilmez ki bir kötülük, ne de duyar pişmanlık,
Sözlüğünde yoktur onun, ne kin, ne de düşmanlık.

Barındırmaz yüreğinde ne gam, ne de kaygıyı,
Bu tertemiz yürek şimdi hak etmez mı saygıyı?

Diz çöküp de gözlerini seyredeyim yakından,
Bak gözlerim kamaşıyor, pak alnının akından...

Hâlenur Kor