Hicran yudumladım hasret meyinden
Efkârım kadehe döküldü bugün.
Sırtımdan vuruldum bir de beyinden
Üstüme kurşunlar sıkıldı bugün.

Kadehler şişeler çare olmadı
Çile tükenmedi dert kaybolmadı
Dolusu almadı boşu dolmadı
Diktiğim yamalar söküldü bugün.

Sensiz asır gibi geçti tüm aylar
Birleşmedi bizi ayıran raylar
Sarsıla sarsıla kırıldı faylar
Enkazım öylece yıkıldı bugün.

Kendimi kaybettim çıldıracaktım
Üst üste ard arda sigara yaktım
Gözümde yaşlarla resmine baktım
Boynum bir kez daha büküldü bugün.

Hüznümü kahrımı zor gizliyorken
Herkesten kaçacak yol izliyorken
İpek saçlarını çok özlüyorken
Ellerim çarmıha çakıldı bugün.

İçimde gittikçe büyüdü elem
Yaramı günbegün dağladı çilem
Tutuştu sayfalar kül oldu kalem
Bütün şiirlerim yakıldı bugün.

Açtığın yarayı neyle kaparım?
Hangi yöne hangi yola saparım?
Sensiz nasıl yaşar, nasıl koparım?
Aklıma gidişin takıldı bugün.

Hasan Hüseyin YILMAZ