Tanrıya;

Hem faniyim hem baki serap tüten çölünde
Hainsin sattın beni kimsesizler ilinde
Azadı yasak köleydi yüreğim sana
Aynada yok olan suretsin baksana

Mahşerin kapısından arz ile girdim içeri
Bilcümle mutabık ben kötü ah ben serseri
Bu mısralardır hin kokan hikâyenin sonu
Cennetin hülyaymış sırat geri dönüş yolu

Zehirli bir yaraya tefekkürle elimi sürüyorum
Tüm gücünü kaybetmiş bir kervan görüyorum
Medar olmuş sözlerin hain çıkmış usumda
Tek başımayım ey kavmim uslanmam biliyorum

Ruhumu satıyorum katlime yok pahaya
Açıyorum gönlümün çıkınını sarp semaya
Saki ağırlıyor kandan kızıl firdevsleri
Şair Hayâm durma diyor haydi gir içeri

İçimde özgürlüğün tözünü tutsak tut an
Yârim deyip taptığımın özünü anlatan
Sözü görünenden öte söylerken hayatı
Yedi mısrada baştan yarattı kâinatı

Tamer Barış ÜLGER

Anlama manayı kattı o an bilinç çizgim
Özgürlük zincirsiz olmazmış be cahil bilgim
Başım gözüm üstünesin artık ey maarif ölüm
Uyan Ashab-ı keyf uyan Anka kokan külüm

İçimdeki evren kahverengiden kırma sarı
Sonun başlangıcıdır sonbaharda şita karı
Bir nefes daha istiyorum şöyle dolu dolu
Ekilmiş tohum gibi bekliyorum ilkbaharı