1
Yorum
4
Beğeni
5,0
Puan
1373
Okunma
Mevsimlerden hazan, yeşermez yaprak.
Hazırlık bahara,uykulu toprak.
Birden geçti yıllar,güne dalarak.
Salının Cumadan, inan farkı yok.
Koşardık sokakta,yıllar öncesi
Bizimle dönerdi, telden çemberi.
Ağaçlar bizimdi,yerdik meyveyi.
Sokaklar da bitti,ağaçlar da yok
.
Bir çeşme akardı,köşe başında.
Taş binalar vardı,dar sokaklarda
Mutluluk taşardı,her yuvasında
Yıkıldı binalar aşktan eser yok.
Atılmış köşeye,küskün bir keman.
Telleri kırılmış,kendi perişan.
Notalar dağılmış,ağlıyor İrfan.
Kemancı da gitti,ondan haber yok.
5.0
100% (2)
Cevap Yaz