Belkıs’ın diyarından yadigar kahve ve su.
Porselen nice demdir aşinası esmerin.
Ya Köpüğün rüyası ya da nazın buğusu.
Adına kahve deriz yemen soylu dilberin.
Leyla’nın hüzün hâli fincanda telvelenir.
Dibekte dert dövülür gönülde gam elenir.


Acı münhani çizer damak coğrafyasında.
Buruk hatıraları kırk sene yazar kalem.
Kahvenin bahtı güler ateşle su yasında.
Vefasızlık derdine kahve acısıdır em.
Leyla’nın hüzün hâli fincanda telvelenir.
Dibekte dert dövülür gönülde gam elenir.


Bazen mırra tadında acılar betimlenir.
Sükutun derinliği söze işlenir yer yer.
Kırk yılın cümle izi bir fincanla imlenir.
Fincanın hatırına cezve başını eğer.
Leyla’nın hüzün hâli fincanda telvelenir.
Dibekte dert dövülür gönülde gam elenir.


Kahveye dair her an şiirimizi süsler.
Kimi dem türkülerde dile gelir acımız.
Kahvenin ikliminde barışır bizde küsler.
Muhabbet meclisinde kahvedir baş tacımız.
Leyla’nın hüzün hâli fincanda telvelenir.
Dibekte dert dövülür gönülde gam elenir.

Su bir rüyaya dalar berraklığında naz sır,
Esmer tenli perinin yoldaşı olur o an.
Bu ünsiyet içinde geçip gider kaç asır.
Kahve ile anılır suyun adı her zaman.
Leyla’nın hüzün hâli fincanda telvelenir.
Dibekte dert dövülür gönülde gam elenir.
Ankara,20.04.2015 İ.K