Bir sonbahar özleminde yazılmalıydı tüm şiirler sana,
Daha ılımlı değilde!
Kışın ortasında kalmalıydı bu sevda...

Son durağı olmayan bir gemi,
Çoktan kalktı bu limanda...
Denizle gökyüzünün birleştiği yerde,
Bir ufuk çizgisi oldu umutta...

Her adımda ayaklarının altında geçen rüzgarı,
Ya da her nefeste içine dolan havayı,
Sen bilmezsin de...
Gökyüzünden düşen her yağmur tanesi,
Nasıl da düştü şakaklarımdan,yüreğime,ayaklarıma...
Bu şehir kaldı karanlıkta,
Gözlerin de aklımın en ücrasında!
Aydınlık olmasın yolları da,
Beni sensiz bıraktı kaldırımlarda...

Her bakışın kalbimde bir yara,
Sarılmaz! gerek yok da,
Bıraktım kavruldu kendi acısıyla...
İçimde yorgunluğun verdiği huzurla,
İki elim avcumda yüzün, ettiğim her dua da...
Saf bir sevgi su gibi hayat yaşamak da,
Kalsın tüm dünya ayan da...

Seni gördüğüm ilk günü unuturdum da,
Kalmalıydı seven hep yâr ’da,
Vazgeçmek olmaz ama,
Bir! yarin edasında,
Bir aşkın kıyısında,
Çaresiz kaldım da...
(can ateş)