Her sabah kalkınca güzellikleri arar gözüm.
Güzellik deyince beyazlık ve kar gelir akla.
Bu yüzden Amanoslara doğru döner yüzüm.
Amanoslarda; Mığır dağında güzelliği yakala.

Nisan ayının on üçü bembeyaz Mığır dağı.
Soğuktan kıpkırmızı değil, beyazdır yanağı.
Soğuk yüzünden don vurdu eteğindeki bağı.
Amanoslarda;Nemlidir Mığır’ın her ayağı…

Soğuk günlerde yüzünde beyaz güller açar.
Beyazlığından temizliğinden çevreye saçar.
Mikroplar bu beyazlığı gördüğünde kaçar.
Amanoslarda;Mığır’dan havaya bulut uçar.

Beyazlık gerçekten de yakışıyormuş sana.
Lütfen,O güzelliğinden buralara da salsana.
Dokuz ay beyaz kalacaktır konmuş yasana.
Amanoslardaki Mığır dağına bir baksana…

Bundan sonra Güneş daha bir başka vurur.
Karşında hüzünlü şekilde bakan dağ durur.
Zaman gelir akan dereler de bir bir kurur.
Amanoslarda; Mığır dağında yoktur gurur.

Güneş vurduğunda vücudundan terler akar.
Buz gibi olsa da vuran Güneş ışığı seni yakar.
Sıcaklığı görür de erimeye başlamaz mı kar?
Amanoslarda,Mığır dağı gibi bulunmaz yar.

Havalar soğuk olunca gülmeye başlar yüzün.
Bulutlarda ve karın yağmasında olur gözün.
Dokuz ay beyaz kalacaktın nerede o sözün?
Amanoslarda;Mığırı basmaya başlar hüzün.

Temizlik ve beyazlık eksik olmaz ki gözünde.
Daima beyazlar içinde kalmak vardır özünde.
Ne olur gülümseme eksik olmasın yüzünde.
Amanoslardaki Mığır dağının gözü gökyüzünde.

Bundan sonra Güneş göklerde daha çok kalır.
Güneşin vurduğu ilk ve son ışığı Mığır dağı alır.
Günler geçtikçe üzerindeki karlar bir bir azalır.
Amanoslardaki Mığırın canı kar olmazsa sıkılır.

13.04.2015
Hasan Kaya
Eğitimci-Şair-Yazar